Jedno z najważniejszych pytań tej antologii dotyczy stosunku współczesnych poetów polskich (różnych pokoleń) do istotnych problemów kulturowych, historycznych, politycznych i religijnych. Jak poezja reaguje na impulsy przychodzące ze strony rzeczywistości społeczno-politycznej i prywatnej W jaki sposób poetki i poeci na te problemy odpowiadają Jaki wpływ wymienione zagadnienia mają na język poetycki Tytuł książki nawiązuje do jednego z esejów Miłosza, który ukazał się w jego autobiograficznym tomie Rodzinna Europa. Chodzi o tekst pt. Tygrys (którego głównym bohaterem jest przyjaciel i intelektualny przewodnik Miłosza Tadeusz Kroński). Poeta opowiada o procesie rewolucyjnym, porównując doń proces twórczy. Sugeruje, że ani rewolucjonista, ani poeta, dokonując aktu (rewolucyjnego lub twórczego), nie mogą wątpić w swój czyn. Nikt nie kładzie słów na papierze pisze Miłosz albo farb na płótnie, wątpiąc: wątpić można tylko w pięć minut później. Żyjemy dziś w tym interwale czasu, w którym umysł z jednej strony pogrąża się w bierności i bezwładzie, z drugiej zaś oddaje się wątpieniu, a nawet skrajnemu sceptycyzmowi i cynizmowi. Czy poezja może nam pomóc w odnowie rewolucyjnego gestu, który umożliwi inny sposób myślenia o rzeczywistościach, w których żyjemy Oto pytanie.