Pajęcza harfa dwunasta już książka poetycka Marka Wołyńskiego składa się z czterech
rozdziałów. Zdecydowaną większość utworów przenikają tematy bliskie dylematom
codzienności bohatera lirycznego głównie dotyczące przemijania, samotności i różnych
odcieni miłości.
Zawarte tutaj wiersze podobnie jak w poprzednich zbiorach Autora są pozbawione
rozwlekłych opisów, czy niezrozumiałych fraz. Zbudowane zostały głównie w oparciu o
pojedyncze metafory, często zakończone puentą. Równie często co jest typowe dla poezji
Wołyńskiego, cały wiersz stanowi metaforę, odczytywaną poprzez kody zawarte w obrazach,
opisach, nawet dialogach; poprzez porównania i odniesienia do zwykłych, codziennych
sytuacji. To również poezja poddana rygorowi formy oszczędnej, zawierającej się w dosyć
licznych, lapidarnych, jedno lub dwuzdaniowych poetyckich wypowiedziach.